Eίναι πολύ κοινό! Έως και το 50% των παιδιών προσχολικής ηλικίας είναι επιλεκτικά με κάποιο τρόπο, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Υπάρχει επιπλέον η κληρονομική συνιστώσα, επομένως αν οι γονείς ήταν ή είναι επιλεκτικοί, είναι πιο πιθανό και τα ίδια τα παιδιά να γίνουν επιλεκτικά.
Ερώτηση 1: Ποιοι είναι οι λόγοι που δεν τρώει ένα μικρό παιδί?
Για μωρά και παιδιά περίπου 1-2 ετών, τα πάντα σε όλο τον κόσμο είναι καινούργια, καινούριο είδος φαγητού και υφή, γεύση.
Η κινητική ικανότητα του παιδιού έχει μεγάλη σημασία, αν μπορεί το ίδιο το παιδί να βάλει το φαγητό στο στόμα, αν έχει την ικανότητα να καταπιεί.
Συναισθηματικοί παράγοντες: αν το παιδί αισθάνεται ασφαλές, περίεργο, ήρεμο ή πιεσμένο σε σχέση με το γεύμα. Αν γονιός ασχολείται με κάτι άλλο τη στιγμή που το παιδί τρώει θα μειωθεί και το ενδιαφέρον του παιδιού προς το γεύμα.
Το παιδί μόλις μαθαίνει ότι μπορεί να έχει τη δική του θέληση και θέλει να τη δοκιμάσει σε αυτή την κατάσταση, να έχει τον έλεγχο της δικής του συμπεριφοράς.
Ερώτηση 2: Τι μπορώ να κάνω εγώ ως γονιός?
Τα παιδιά 1-2 ετών είναι πιο ανοιχτά στο να δοκιμάσουν νέα πράγματα, περισσότερα διαφορετικά φαγητά, ποικιλία
Για τα μικρότερα παιδιά που μόλις αρχίζουν να τρώνε στερεά τροφή, να τους επιτρέπεται να εξερευνούν το φαγητό. Αφήστε το παιδί να αγγίξει το φαγητό και να βάλει μόνο του κομμάτια στο στόμα του, ακόμα κι αν κολλήσει.
Τα μικρά παιδιά είναι πιο πιθανό να τρώνε τροφή νέας υφής εάν πρώτα την έχουν αισθανθεί με τα χέρια τους.
Στην προσχολική ηλικία, τα παιδιά επηρεάζονται ιδιαίτερα από κοινωνικούς παράγοντες. Φροντίστε για την ηρεμία και τη σταθερότητα στο περιβάλλον του παιδιού.
Τόσο εσείς ως γονέας, όσο και τα αδέρφια και τα παιδιά στην προσχολική ηλικία μπορούν να ενθαρρυνθούν σε καλές διατροφικές συνήθειες τρώγοντας μαζί και ενθαρρύνοντας το ένα το άλλο.
Αφήστε το παιδί να σας δει να τρώτε το ίδιο φαγητό και να συνδέσει το γεύμα με μια θετική εμπειρία.
Συνεχίστε να προσφέρετε ποικίλο φαγητό ακόμα κι αν το παιδί διαλέγει μόνο π.χ. τα μακαρόνια.
Εκθέστε το παιδί σε διάφορα είδη φαγητού χωρίς πίεση.
Aφήστε τα λαχανικά ή άλλα τρόφιμα να βρίσκονται στο πιάτο τακτικά, ακόμα κι αν το παιδί δεν δείχνει ενδιαφέρον. Μην πιέζετε όμως το παιδί να τα φάει.
Ερώτηση 3: Πότε πρέπει να ανησυχήσω?
Όσο το παιδί αναπτύσσεται και ακολουθεί την καμπύλη βάρους του, δεν έχει κάποιο άλλο σύμπτωμα, είναι ζωηρό κι ευδιάθετο δεν κινδυνεύει.
Τα παιδιά μπορούν να τα καταφέρουν για εκπληκτικά μεγάλο χρονικό διάστημα με λίγες θερμίδες, αρκεί να πίνουν υγρά επαρκώς.
Ερώτηση 4: Υπάρχουν κάποια tips?
Μη δημιουργείτε ένταση γύρω από το φαγητό
Προσπαθήστε να είστε υπομονετικοί με αυτό
Να είναι το φαγητό μια ευχάριστη στιγμή: Συνδυάστε διαφορετικά χρώματα και όψεις. Να είστε προσεκτικοί με το αλάτι, ειδικά για τα μωρά, αλλά τολμήστε να προσθέσετε βότανα και άλλα μπαχαρικά στο φαγητό για να το κάνετε πραγματικά νόστιμο.
Μην διαπραγματεύεστε για το φαγητό. Αποφύγετε δωροδοκίες, ανταμοιβές και τιμωρίες
Επιμείνετε στις ρουτίνες, αλλά επίσης να είστε ευέλικτοι όταν αυτές δε λειτουργούν.
Αποφεύγετε να δημιουργείτε νέες ρουτίνες που μπορεί να γίνουν ακόμη πιο αγχωτικές μακροπρόθεσμα.
Αφήστε τα μικρότερα παιδιά να αγγίξουν το φαγητό με τα χέρια τους και να προσπαθήσουν να βάλουν μόνα τους φαγητό στο στόμα τους.
Αφήστε το παιδί να έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει το ίδιο φαγητό πολλές, πολλές φορές. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν έως και 30 φορές για να συνηθίσει ένα παιδί σε ένα συγκεκριμένο πιάτο, ειδικά όταν είναι 2-6 ετών ή αν είναι ιδιαίτερα επιλεκτικό με το φαγητό.